ΜΕΤΑΝΕΙΑ

Οταν ενας ανθρωπος εχει κανει αμαρτιες στην ζωη του,που ολοι κανουμε,εχει ενα βαρος μεσα του.Μπορει να ειναι μικρες,που μονο μικρες δεν ειναι,γιατι πχ δεν εχεις σκοτωσει ανθρωπο,αλλα εχεις κανει κακο στην ψυχη σου,αρα ολες εχουν το ιδιο βαρος τελικα γιατι οι "μικρες"αμαρτιες γινονται συνεχεια και μπορει και πολλες φορες την ημερα.Καποια στιγμη,ολες αυτες μαζευονται μεσα μας και νιωθουμε να μας πλακωνουν.Σε εκεινο το σημειο μπορει να αρχιζουμε να μετανοουμε για ολα τα ασχημα πραγματα που εχουμε κανει. Ο Χριστος μας ειπε για την μετανεια με την παραβολη του ασωτου,που οπως λεγεται,αν χανοταν ολη η Αγια Γραφη και σωνοταν αυτη η παραβολη,εφτανε.Ολοι κανουμε αμαρτιες,οσο και να τις κρυβουμε,ομως μονο απο τον Θεο δεν μπορουμε να τις κρυψουμε.Αλλωστε,η αμαρτια ειναι παρακοη στο νομο του Θεου και Αυτος μας κρινει και οχι οι ανθρωποι,απλα ντεπομαστε για καποια αμαρτια γιατι αυτη την ντροπη μας την δινει ο διαβολος.Με λιγα λογια,πρωτα με καποιο τροπο μας παροτρυνει να κανουμε καποια αμαρτια και αν την κανουμε,μας κανει να ντρεπομαστε για αυτην,ετσι ωστε να μην την εξομολογηθουμε.
Ολοι πρεπει καθημερινα να σκεφτομαστε τι εχουμε κανει,να μετανοουμε ειλικρινα,να προσπαθουμε οσο μπορουμε να επαναλαβουμε τα ιδια και τελικα οσο ποιο συντομα να εξομολογηθουμε